Heb jij dat ook wel eens dat je in een samenwerking vastloopt?

Denk jij dan“ Ben ik nou zo slim of is die ander nu zo dom?” Word je woedend of schaam jij je omdat jij misschien iets verkeerd hebt gedaan?

Grote kans dat er iets scheef zit in hoe jullie met elkaar omgaan.

Het overkwam mij deze week. Ik raakte in een adviesgesprek helemaal mijzelf kwijt. Jeetje wat was ik gefrustreerd! De stoom kwam uit mijn oren. Tot ik doorhad dat dit precies de weg is die ik te gaan heb om te groeien. “Irritante mensen” komen niet voor niets op je pad. Ze laten je iets zien over jezelf en geven je de keuze om alles bij het oude te laten of een nieuwe versie van jezelf te worden. Ik kies voor dat laatste, jij?

Vijf jaar geleden ben ik voor mijzelf begonnen. Inge Smak Team- en Talentontwikkeling. Ik realiseerde mij dat ik meer in mijn kracht wilde staan. Voor mij was DE manier om dat in te regelen een eigen bedrijf beginnen! Deze maand ben ik 5 jaar geworden. Een verjaardag roept de vraag op “Waar verlang je naar?” “Heb je nog wensen?

Mijn wens is om mijn kennis nog veel meer te delen met iedereen die dat wilt. Ik wil mensen inspireren om samen het verschil te maken door echt jezelf te zijn in relatie met die ander. Al dat onderling geharrewar, machtsstrijd, roddelen en elkaar de zwarte piet toespelen doet mij pijn. Mijn missie is om te zorgen dat iedereen die er voor open staat doorziet hoe je door irritatie en misgunnen heen elkaar blijft vinden. Elkaar naar beneden trekken is echt niet nodig en toch gebeurt het, ook bij mij.

Nu reik ik regelmatig persoonlijke tips aan en incidenteel nieuwsbrieven of hand-outs. Dat wil ik professionaliseren. Om mijn bedrijf naar the next level te helpen trok ik een adviseur aan, als cadeautje voor mijzelf. Ik betaalde een grote som geld, met de verwachting dat ik expertise inkocht over hoe ik met meer mensen mijn kennis kan delen.

Ik had niet verwacht dat ik volledig op slot zou raken van de adviezen. Deze dame praatte veel, tekende modelletjes en vertelde verhalen uit haar eigen praktijk. Ik zat erbij en luisterde. Het was alsof ik in een tijdlift gezogen werd, weg bij mijn huidige zelf en terug naar mijn kindertijd. Mijn ouders praatten, ik moest luisteren.

Dit was fysiek voelbaar. Mijn lichaam werd zwaar, ik zat in de stoel geplakt en mijn blik werd wazig.

Tegen de tijd dat ik een vraag kreeg kon ik alleen maar twijfelende antwoorden geven. Opeens wist ik niet meer wat voor soort conflicten ik oplos of waarvoor mensen bij mij komen. Ik hoorde mijzelf praten, maar wat zei ik nu eigenlijk? De grond zakte onder mij weg. Ik probeerde nog te verwoorden dat haar uitleg niet aansloot bij wat ik nodig had, dat ik mij niet gehoord voelde. Ik kon zelfs benoemen dat dit oude, bekende pijn was.

Onbegrip viert hoogtij. “Dit heb ik nog nooit meegemaakt, zegt ze, waarom ga jij zo in de weerstand als ik je iets uitleg? Jij wilt niet aan de slag!” “Ik wil juist wel aan de slag!”, bries ik. “Daar komt mijn frustratie vandaan, ik heb het gevoel dat ik alleen maar zit te luisteren naar jouw verhalen die gaan over wat wij STRAKS gaan bereiken als wij STRAKS aan de slag gaan”. “Ik heb al 3 sessies naar de inleiding van een project zitten luisteren, maar wij beginnen niet!”.  “Wij zijn al begonnen”, zegt zij. “Ik doe niets, jij praat” haal ik uit.

Ik ben zo geïrriteerd! Ik dacht, “Ik kom voor advies en loop tegen een muur van onhandige communicatie op, dit kan niet waar zijn!” In mijn hoofd zeg ik tegen haar”: “Bekijk het maar met je adviestraject, zo wil ik geen advies ontvangen!”

Zodra ik dat denk, moet ik lachen! Het is een lach van schaamte, ik voel mij betrapt! Dat is namelijk wat ik doe: Mensen helpen helder te communiceren. In het hier en nu contact maken met wat er is en erover in gesprek gaan. Soms zijn dat moeilijke gesprekken. Dit is zo’n moeilijk gesprek! Als ik hierin niet mijn eigen wijsheid inbreng, kan ik mijn bedrijf wel sluiten.

Ik sluit mijn ogen en haal een paar keer diep adem. Dan pak ik mijn aantekeningen erbij. Waar wilde ik zelf ook alweer heen met dit gesprek? Ik zoek houvast in dit drijfzand. Ondertussen praat de adviseur gewoon door. “Ik geef je handreikingen over hoe je meer mensen bereikt, maar het uitzoekwerk moet je zelf doen”. “Jij kan het zelf. En ik hoor je wel, jij denkt dat ik je niet hoor, maar ik hoor je”. “Jij kan het zelf”, blijft ze herhalen.

Ik blijf rustig ademen, langzaam krijg ik een ontspannen lach op mijn gezicht. Ik voel mij weer rustig, de storm is gaan liggen. “Ik kan het zelf!” Natuurlijk kan ik het zelf! Sterker nog “Ik heb geen adviesbureau nodig”. Net als dat ik eerder geen leidinggevende nodig had. Net als dat het oké was om ouders te hebben die niet goed luisterden. Ik kan het zelf.

“Maar ik wil het niet zelf doen, ik wil het samen doen!” Ik wil juist leren van jouw ervaringen en mijn ideeën eraan toevoegen”, denk ik, maar ik zei het niet.

En dan realiseer ik mij dat ik haar gevraagd heb hoe ik mijn kennis meer kan delen. Zij doet precies waar mijn ambitie en duidelijk mijn allergie zit. Zij vertelt!

Ik stel van nature veel vragen. Dit komt mede voort uit mijn oude ervaring dat ik toch niet gehoord word als ik praat. Wellicht herken jij dat, dat je bepaald gedrag regelmatig laat zien in contact met anderen. Dat zijn interactiepatronen die je meeneemt uit je jeugd. Vaak diende dat gedrag destijds een doel, maar als het niet meer past bij vandaag veroorzaakt het frustratie. Mijn groeiwens is om gehoord te worden. Het gevoel van niet gehoord worden door deze adviseur druist daar compleet tegenin. Ik geloof niet meer dat ik moet luisteren om er te mogen zijn, ik wil spreken. Maar niet op deze ouderwetse, alwetende manier. “NEE, dit wil ik niet!”

De spanning die ik nu voel is een goed teken, het is namelijk de voorwaarde voor verandering. Paradoxaal genoeg verlang ik ernaar zelf te kunnen zeggen “Luister naar mij, ik heb iets waardevols te delen”. De adviseur heeft gelijk, wij zijn al begonnen. Deze situatie nodigt mij uit mijn expertise te laten zien, hier en nu!

Ik ga haar uitnodigen om met mij een “Let’s talk” te doen. Een manier om deze welles – nietes impasse te doorbreken. Wij zijn elkaar niet voor niets tegen gekomen. Gewoon ultiem open praten in plaats van, van alles denken maar het niet zeggen en daarnaast écht luisteren. Als je dat samen doet, wordt samenwerken Easy Peezzy. Wat een cadeau.

“Fingers crossed” dat ze JA zegt. En anders is het ook duidelijk, niet alle relaties zijn van vandaag op morgen direct gefikst. Dan laat ik het los, vanuit het vertrouwen dat ik niet de persoon was om het haar aan te reiken en ik ook niet in relatie hoef te blijven als het mij niet dient. Je moet samen bereid zijn patronen te doorbreken. Dat is de eerste basisvoorwaarden.

Klinkt dit herkenbaar? Wil jij ook iets ophelderen met een iemand omdat jullie samen bergen te verzetten hebben? Dan help ik je graag. Regelmatig help ik teamleiders en teamleden in het voeren van (hoog) opgelopen gesprekken.

Wie jarig is trakteert!

De eerste 5 mensen die bellen zal ik begeleiden in dat gesprek. Het kan heel helpend zijn als er een neutraal persoon met compassie voor beide partijen jullie helpt te zeggen wat er gezegd moet worden.

En iedereen die mailt, krijgt van mij de hand-out met de stappen van Let’s talk. Want ook jij kan het zelf!

Bel mij, ik luister graag : 06-10997916  >> of mail: info@ingesmak.com