Zo hou je het leuk voor iedereen
Ik hou er van nieuwe mensen te ontmoeten. Ze leren mij anders kijken. Van de week ontmoette ik Raymond Hannes op een online netwerk event van de Universiteit Nyenrode. Hij opende mijn ogen door te zeggen dat jongeren het zat zijn om de verantwoordelijkheid voor de toekomst te dragen. Het raakte mij wat hij zei. Ik wiebelde wat ongemakkelijk op mijn stoel. Zoals hij het nu zei, was het nog niet eerder bij mij binnen gekomen.
Ik ben gefascineerd door de kracht van NEE en laat mij graag inspireren door dingen die ik dagelijks tegenkom. Deze inzichten deel ik, zodat we samen leren met nieuwe ogen naar de werkelijkheid te kijken.
Is het inderdaad zo dat er té veel verantwoordelijkheid ligt bij de jongere generatie? Ik dacht na en realiseerde mij dat ik inderdaad veel jonge startups zie die een duurzaam doel hebben. De focus ligt niet puur op omzet, maar vooral op de groeikansen voor alle mensen en behoud van de natuur.
Als ik dan bewust naar mijzelf en de 40-50ers om mij heen kijk, zie ik dat wij ons focussen op het hier en nu en onze talenten willen benutten. Leef nu, doe waar je energie van krijgt, creëer interventies in het nu, maak geen lange strategische plannen, maar werk agile!
De kracht is dat we meer kijken naar wat mensen wel kunnen in plaats van wat ze niet kunnen. Daardoor is er meer ruimte voor plezier. Maar de prijs is dat we verwachten dat iedereen zijn verantwoordelijkheid pakt. Maak het verschil! Je kan het!
Geen wonder dat de dertigers van nu burn-out raken. Alleen de verantwoordelijkheid dragen voor de toekomst is een té grote last! De NEE van Raymond Hannes opende mijn ogen!
Bij directeuren en teamleiders zie ik eenzelfde soort patroon terug. Ze willen vaak het beste uit hun mensen naar boven halen. Ze zoeken naar manieren om commitment te creëren, mensen verantwoordelijkheid te laten nemen. Daarbij worstelen ze vaak met de vraag : Hoe creëer ik eigenaarschap”?
Ter illustratie: Van de week sprak ik Isa*, een teamleider die sinds kort een nieuw team onder zich heeft. Eén dame heeft veel ervaring en ze had nu al zin om mee te lopen. Een man stelde zich wat weifelend op. “Dat vind ik zo moeilijk”, zei Isa. “Ik heb gewoon niet automatisch een klik met dit soort mensen. Ik wil vooruit! Hoppa, gaan!”
In dit voorbeeld wordt er niet letterlijk NEE gezegd door iemand, maar voelt Isa een NEE in haar lichaam. We herkennen het gevoel vaak als ongemak. Andere signalen van NEE die je kan herkennen zijn:
- Afdwalen met je gedachten;
- Je vervelen;
- Gaan roddelen met gelijkgestemden;
- Opeens hoofdpijn krijgen;
- Slaperig worden;
- Gaan eten;
- Boos worden;
- Gaan huilen.
We willen hier vaak van weg. Sommigen vluchten in bijvoorbeeld social media, anderen gaan op hun strepen staan en weer anderen bevriezen. Allemaal situaties waar je liever van weg blijft.
Maar wacht even. Laat me je verleiden om er anders naar te kijken.
Dat ongemak, die NEE, kan je helpen om nieuwe inzichten te vinden. NEE werkt als een stoplicht wat aangeeft; Stop! Het kan anders. Sta eens stil bij wat dit ongemak je te zeggen heeft. Luister.
Het talent van Isa is snel doorpakken en verantwoordelijkheid nemen, maar daarmee ontneemt ze sommige anderen hun ruimte voor inbreng en blijft ze zelf maar doorrennen. Door het ongemak in haar buik te voelen en er bij stil te staan, kon ze zien dat deze man iets van haar vroeg wat ingewikkeld voor haar is. Namelijk vertragen en vragen wat hij nodig heeft. Voor deze man zelf was het net zo ingewikkeld. Want je herkent misschien dat je van jezelf vindt dat je iets meteen moeten kunnen. Of als je dat niet vind, je verwacht dat een teamleider je bij de hand neemt. Maar klopt dat wel?
Helaas, hier is niet één antwoord op! Maar je kan per keer gaan voelen wat het antwoord is. Als er balans is in de verantwoordelijkheid, zit je met elkaar in flow. Als de verhouding scheef is, zal iemand op de stopknop drukken! Je merkt het bij jezelf of een ander geeft het aan. Sta er dan samen eens bij stil en kijk opnieuw.
Isa bleek al een tijdje het rustiger aan te willen doen, maar had zichzelf nog geen toestemming gegeven. Haar nieuwe rol maakte dit niet eenvoudiger, maar nu had ze een goede reden. Ze zag in dat het niets met lui zijn te maken heeft. Dit is groeien! Dit is leiderschap tonen waarin je toewerkt naar gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Gedeelde verantwoordelijk voor vandaag en in de toekomst. Daar blijken dus wel meer mensen behoefte aan te hebben.
Hoe zit het met de balans van jouw verantwoordelijkheidsgevoel?
Laat het mij hieronder weten.
*in verband met privacy heb ik een fictieve naam gebruikt bij die echte voorbeeld.
